Het onvolprezen paar, Robert en Helene de Vries, hebben voor de BDC Dutch Region in oktober 2025 weer een prachtige najaarstocht uitgezet. Dit maal voerde de route naar Chimay in Zuid België. Door een paar onverwachte afzeggingen op het allerlaatste moment, was de groep niet erg groot, maar dat maakte deze tocht niet minder succesvol.

Chimay heeft 3 dingen waarmee het voor “eeuwig” op de kaart staat. Het prachtige Chateau de Chimay, waarvan de grondvesten dateren uit de 12e eeuw. De Abdij van Chimay, waar al een paar honderd jaar het heerlijke Chimay bier gebrouwen wordt en tot slot het race circuit van Chimay, waar vanaf 1926 ook grote internationale races gehouden werden op een straten circuit. Kortom een plaats met historie.

Op donderdagmiddag 9 oktober werden de deelnemers ontvangen op Kasteel Elsloo.

De oudste auto was de 8 Liter van Wim Pater uit 1931 en de jongste auto was de Continental GT uit 2004, waarmee wij uit Zwitserland gekomen waren.

Elsloo is een locatie net ten Noorden van Maastricht, die strategisch was uitgekozen. Een groot deel van de tocht was daarmee al overbrugd en het was maar 10 minuten rijden naar het startpunt van de Tour, de volgende ochtend.

Want op vrijdag ochtend 10 oktober werden de deelnemers heel gastvrij onthaald bij Bentley Maastricht. Een zelfstandige Bentley Dealer, met een jong team en met uitstekende verkoopresultaten. En die liegen er niet om, want ze behoren tot de drie best verkopende dealers op het vaste land van Europa. Een hele prestatie.

De ontvangst was natuurlijk met koffie en Limburgse vlaai en ook ons Bestuurslid voor de Evenementen, Vincent Ketelaars, was aanwezig omdat hij dit bezoek geregeld had.

Na de ontvangst bij Bentley Maastricht, ging de groep op weg naar de lunchstop in Hannuit, reeds gelegen in de Ardennen. De volgende etappe voerde naar de theepauze in Café du Parc in het dorpje Yvoir, waar we ons echt diep in de Ardennen bevonden en vreemde gasten al vroeg in de middag redelijk bedwelmd rondhingen. Natuurlijk hadden de Bentleys veel bekijks. Het weer liet gelukkig toe dat we buiten onze thee of koffie konden drinken.

De dag eindigde in het Golden Lakes Hotel, vlak bij de plaats Cerfontaine, gelegen tegen de grens met Frankrijk. Door een paar stuwdammen was een prachtig gebied ontstaan met kunstmatige meren. Een leuk hotel en een uitgelezen uitvalspunt voor onze najaarsrit.

Er waren keurig parkeerplaatsen voor onze BDC groep gereserveerd, zelfs met logo op de hekken.

Zaterdag 11 oktober was het eerste reisdoel: het oude circuit van Chimay. Zoals gezegd werden hier, vanaf 1926, grote nationale en internationale races gehouden op een straten circuit van iets meer dan 10 kilometer lengte. Het hele circuit is nu openbare weg.

Van 1929 tot 1949 was het circuit, dat ook wel het Circuit des Frontières genoemd werd, een onderdeel van het Grand Prix seizoen voor België.

Er was een korte koffie pauze in het Restaurant du Circuit, waar we later ook zouden lunchen.

Het restaurant was onlosmakelijk verbonden met het circuit, getuige de vele foto’s aan de wanden, met beroemde coureurs en prachtige oude racewagens. Het restaurant is zeer eenvoudig, maar mocht niet ontbreken op deze tocht “down memory lane”.

Na de koffie kregen we tijd het circuit te rijden, weliswaar in tegengestelde richting, maar aangezien het een heel groot vierkant is, maakte dat niet veel uit.

In gedachten voelde je de spanning die de coureurs in de begin jaren van het circuit gevoeld moeten hebben. Geen afrasteringen langs het parcours, dat vlak langs een kerk liep, die midden in het landschap staat en dan plotseling de bebouwde kom in, voor een paar scherpe bochten, waarna je weer door de uitgestrekte velden reed. We hebben het rustig aan gedaan met de Continental, maar de verleiding was groot even echt gas te geven. In de latere jaren heeft men getracht aan veiligheid te denken door wat banden langs de weg te leggen, een paar stukjes vangrail aan te brengen en de snelheid te drukken met een paar chicanes. Het mocht niet baten, want in 1985 werd het circuit afgekeurd, omdat het te onveilig was. Een einde aan een tijdperk met heroïsche mannen en vrouwen die daar getracht hebben elke keer weer sneller te gaan. En zo kwamen we weer terug bij het Restaurant du Circuit, dat naast één van de chicanes ligt. Het was ooit het start en finishpunt voor de races op het circuit.

( Er is nu een klein stukje van het circuit af en toe in gebruik voor races met motorfietsen.)

Na de lunch gingen we pas echt terug in de geschiedenis en wel naar het Chateau de Chimay, waar de Prins van Chimay woont. Inderdaad het is een Prinsdom en met een lange geschiedenis in onze toenmalige Lage Landen.

Bij hoge uitzondering kregen we toestemming te parkeren op het voorplein van het Chateau.

 
We kregen een rondleiding door een deel van het kasteel dat nog geheel bewoond wordt door de huidige eigenaar. Het Chateau heeft veel meegemaakt en doorstaan. In de 17e eeuw is het grotendeels verwoest tijdens de oorlog met de Habsburgers. Maar in de 19e Eeuw werd het Chateau geheel hersteld en gemoderniseerd door de toenmalige eigenaar, François-Joseph de Riquet de Caraman, die er ook ging wonen en een prachtig theater in het Chateau liet bouwen. Eén van zijn afstammelingen woont nu op het Chateau.

Het gebouw werd zwaar gehavend in 1935, toen er een grote brand uitbrak, vermoedelijk veroorzaakt door een schoorsteenbrand. Delen van het gebouw konden gered worden, evenals een deel van de inboedel. Het hele dorp is komen helpen om de inboedel uit het brandende gebouw te halen. Zeer dapper.

Na dit indrukwekkende bezoek, wilden we terugkeren naar ons hotel, maar vonden de weg versperd, door afzettingen die nodig waren voor een historische Ardennen rally met voertuigen zoals de Renault 5 Turbo, Opel Kadett en Ford Escorts MK 1. Een leuk gezicht en mooie sound. We waren duidelijk niet de enigen die in de Ardennen actief waren.

Bij de borrel in het hotel ontvingen Wim en Jolanda Pater de BDC najaarsbokaal, omdat zij met de oudste auto gekomen waren, een originele Bentley 8 liter saloon uit 1931, waaraan nog tot de avond vóór vertrek gewerkt werd, om hem klaar te maken voor de Tour. Een hele prestatie.

Natuurlijk waren er complimenten, woorden van dank en een persoonlijk cadeautje voor onze uitzetters, die ons deze prachtige tour bezorgd hadden.

Zaterdag 12 oktober, moesten we helaas weer richting Nederland. De Ardennen waren nog zo mooi in de herfstkleuren, dat we graag nog een dagje gebleven waren.

Het was een zeer ontspannen route, met een geplande lunch in Duisburg. Maar dan wel een Duisburg dat in België ligt, vlak bij Brussel en niet in Duitsland.

Uit de WhatsApp groep berichten werd duidelijk dat iedereen weer veilig thuis is gekomen op zondag en met veel plezier kan terugkijken op een heel geslaagde Ardennen Tour, met grote dank aan Robert en Helene, voor het organiseren van deze “mijmeringen aan het verleden”.

JJ Dolleman

Vice Voorzitter